Ciné-concert - L'Inhumaine - Marcel l'Herbier

In 2025 maakt het 11e architectuurfilmfestival deel uit van het evenement Métro'folies en viert het een stroming in de architectuur en decoratie die sterk vertegenwoordigd is in Nancy: de art deco. Gekenmerkt door de geometrische stilering van de vormen is de art deco een onuitputtelijke inspiratiebron voor de film. Decors, van architectuur tot meubels, typografie en mode, zijn allemaal elementen die de levendigheid en essentie van de "Roaring Twenties" stijl onthullen. In het Maison de l'architecture de Lorraine kunt u zich onderdompelen in de art-decosfeer via het werk van regisseurs uit de jaren 1920 of de hedendaagse films die dit tijdperk vieren herontdekken.

Claire Lescot, een beroemde zangeres, wordt weliswaar bewonderd, maar is een ongevoelige en koude vrouw. Wanneer ze Einer Norsen, een jonge ingenieur, afwijst, doet hij alsof hij zelfmoord pleegt. Hij doet haar beseffen hoe hard ze eigenlijk is. L'Inhumaine is een stomme film die wordt beschouwd als een emblematisch werk van de Franse cinematografische avant-garde, waarin drama, muziek, sciencefiction en visuele experimenten worden gecombineerd.
muzikant - Jérôme Fohrer Bassist, contrabassist, componist.

Jérôme Fohrer begon als bassist in de rockscene, voordat hij toetrad tot de contrabasklas van Bernard Struber aan het conservatorium van Straatsburg om zijn compositievaardigheden te perfectioneren. Hij verbreedde ook zijn horizon door in klassieke en barokorkesten te spelen en actief deel te nemen aan de regionale en nationale jazzscene.

Als fan van veeleisende, avontuurlijke muziek schrijft hij liever zijn eigen pagina's dan die van anderen te herlezen. Deze benadering heeft er al meer dan twintig jaar toe geleid dat hij samenwerkt met een veelheid aan groepen met de meest uiteenlopende achtergronden en de wereld rondreist voor even diverse als originele projecten.
Voor "L'Inhumaine" componeerde Jérôme Fohrer een originele score om de film te begeleiden zonder de traditionele codes te volgen.
In plaats van het beeld te illustreren, probeert hij de emoties te onthullen en de scènes met elkaar te verbinden door middel van een continue geluidsatmosfeer. Het resultaat is een gevoelige luisterervaring, opgevat als een uitbreiding van de visuele impressie.

Laat minder zien