Nancy Thermal

Het was de ontdekking van een warmwaterbron aan het begin van de 20e eeuw die leidde tot de opening van de eerste kuuroord in Nancy. In 1909 ontdekten bezoekers van de Internationale Tentoonstelling van Oost-Frankrijk een artesische boring die 800 meter onder de oppervlakte een warmwaterbron uitsijpelde. Louis Lanternier, een gerenommeerd architect en gemeenteraadslid, wilde er een groot kuuroord van maken.

Na de tentoonstelling werd op de plek van de bron een met mozaïeken versierde stenen rotonde gebouwd. In het midden liet een elegante fontein het water stromen, waarvan de weldaden de inwoners van Nancy bleven plezieren. In juli 1911 gaf de Franse Nationale Academie voor Geneeskunde toestemming voor het gebruik van het thermale water van Nancy, dat vooral werd gebruikt voor de behandeling van reuma en spijsverteringsstoornissen. In 1913 werd het kuuroord geopend. Het beschikte over het grootste mineraalwaterbad ter wereld. Maar de Grote Oorlog maakte een einde aan de ambities van Louis Lanternier.

Het kuuroord werd in 2020 opgenomen op de lijst van historische monumenten.

Meer dan 100 jaar later hebben de architecten het project van Louis Lanternier voltooid en het gebouw van de historische thermen gecombineerd met een hedendaagse structuur die het oorspronkelijke ontwerp uitbreidt om het thermale complex van Nancy te creëren. Dit etablissement biedt een breed scala aan behandelingen op één locatie. Het biedt een breed scala aan activiteiten en diensten: thermen, sport, vrije tijd, welzijn en gezondheid.

Het kuurgebied is nog niet toegankelijk, maar er wordt aan gewerkt om ervoor te zorgen dat je in de best mogelijke omstandigheden wordt ontvangen.

Laat minder zien